"Potop"

[Leszek Włodarczyk]

.......

[Annariel]

Meritus, naprawdę mijasz się z prawdą ( i to bardzo szerokim łukiem).
Zacząłeś pisać o dziełach polskiego baroku w odpowiedzi na mojego posta o mentalności p. baroku. Nie mówię od razu, że w takim razie sztuka sakralna odpada . Ale jeżeli chcesz ze mną polemizować na temat MENTALNOŚCI to pokaż coś pozytywnego, co tę mentalność kształtowało. Jak dla mnie powiązanie między (włoską w swej istocie) sztuką sakralną a sposobem myślenia i odczuwania polskich "szlachciurów" jest zbyt nikłe. A może umiesz je wiarygodnie umotywować?

[leaf only]

Leszku, Kochanowskiego zostawmy w renesansie, a zamiast niego proponuję do porównania ARCYDZIEŁO w postaci "Pamiętników" Paska - nie ukrywam, ze to mój faworyt jeśli chodzi o literaturę baroku: gdzie znajdziesz takie natężenie sarmactwa i zabobonu, no sam powiedz. Mam tam kilka ulubionych fragmentów, jak np. żołnierze polscy, zaproszeni do kościoła protestanckiego, wykorzystując chwilę modlitwy heretyków z zamkniętymi oczyma, pokradli im śpiewniki.
Moja osobista teoria jest taka, że od tego czasu ekumenia śpiewa bardzo cienkim głosem:)))

Ciekawie też wygląda zestawienie dwóch tekstów publicystyki renesansowej: kazań Skargi i traktatu A.Frycza Modrzewskiego "O poprawie Rzeczypospolitej". Można to streścić tak: "wystrojona" forma kontra głęboka treść.

Każdy ma, co lubi:)

[Leszek Włodarczyk]

.......

[Leszek Włodarczyk]

............

[leaf only]

Nie taka powierzchowna, skoro o Piotrze Kochanowskim spamiętałeś:) Ale Pasek, przyznasz, to potęga myśli barokowej:)))

[Leszek Włodarczyk]

........