Teraz jest Cz mar 28, 2024 5:26 pm Wyszukiwanie zaawansowane


Polecamy uwadzę: Chrześcijański Serwis Informacyjny | Radio Chrześcijanin
Katalog dobrych książek | Ogłoszenia drobne (kupię, sprzedam, itp.)

Przesłanie Dawida Wilkersona

Forum służy do dyskusji o charakterze polemicznym na różne tematy związane z teologią chrześcijańską.

Przesłanie Dawida Wilkersona

Postprzez hungry » Cz wrz 17, 2009 9:42 am

hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Postprzez admin » Cz wrz 17, 2009 1:27 pm

Napisz czego to dotyczy bo nie każdy ma czas kilkac jeśli temat mu nie leży. przekonaj mnie, ze warto zajrzeć bo samo nazwisko mnie do tego nie przekonuje. :)
admin
Aktywny
 
Posty: 1545
Dołączył(a): Cz wrz 20, 2001 1:00 am

Postprzez hungry » Cz wrz 17, 2009 1:38 pm

Głownie chodzi o to żeby kościół powrócił do modlitwy, bo dziś gonimy w życiu zajęci wszystkim ale nie modlitwą. Nie zamierzam tu generalizować ani zapewne Dawid Wilkerson nie zamierza ale jak pamiętam zawsze posłuszny głosowi Ducha Św. chciał zwrócić oczy wierzących w odpowiednim kierunku na Boga. Mówi nie tylko o modlitwie ale i cierpieniu że wszystko zawsze się rodziło przez cierpienie od którego wielu wierzących ucieka szukając przyjemności dna codziennego a zaniedbując modlitwę i troskę duchowa o nasze rodziny. Adminie jako zielonoświątkowiec zapewne znasz nazwisko Dawida Wilkersona. Przypominam że to autor książki "Krzyż i sztylet" jest nawet film fabularny pod tym samym tytułem. Na Video z serwisu "youtube" jest przetłumaczone przesłanie o cierpieniu od którego wielu wierzących dziś ucieka.
hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Postprzez Magda_77 » Pt wrz 18, 2009 3:37 pm

Trudno się nie zgodzić z tym przesłaniem, absolutnie jednak nie generalizujmy choć każdy z nas niech po wysłuchaniu tego kazania grzecznie wyłaczy kompa,telewizor i idzie rozmyślać nad Słowem Bożymi i modlić się,bo to my jesteśmy tym kościołem i od siebie koniecznie zaczynajmy wszystkie przemiany ,a nie od brata ,czy siostry w Panu.Wilkerson głosi dość niepopularne przesłanie,na szczęście nie jest odosobniony w tym.Zgadzam się z tym,że kościołowi( czyli nam) jest potrzebna głęboka pokuta i przemiana w modlitwie przez Ducha Świętego ,bez względu na to jak nazywa się denominacja do której należymy.
Moje prywatne zdanie jest takie,że Pan już szykuje sobie kościół według jego serca ,gotowy walczyć na kolanach ,starajmy się usilnie ,abyśmy byli jego częścią.

Co do konkretnego materiału, ja nie lubię nadmiernej emocjonalności i dramaturgii, może dlatego wolę czytać jego kazania.Myślę jednak,że czasem i tak trzeba, aby potrząsnąć zaspałym kościołem.
Magda_77
Użytkownik
 
Posty: 53
Dołączył(a): Pt gru 07, 2007 7:52 pm

Postprzez hungry » Pt wrz 18, 2009 8:58 pm

Jezus też głosił niepopularne nauczanie i wielu odeszło od Niego, mówiąc: "Twarda to mowa, któż jej słuchać może?" (J6:60)
Dawid Wilkerson nie ma w naturze emocjonowania się podczas głoszenia kazań. Jak widać to był wyjątek i wierze że z inspiracji Ducha Św..
hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Postprzez sewen » Pn wrz 21, 2009 7:03 pm

Przy całym szacunku dla służby Dawida Wilkersona pragnę przypomnieć ,że Pan Jezus głosił Królestwo Boże ,a Królestwo Boże to:
nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym
Cierpienie samo w sobie nie jest atrybutem Królestwa Bożego. Zatem musi ono wynikać z naszej bezwzględnej postawy wobec grzechu i wroga naszych dusz diabła.
Czy jednak mamy szukać cierpienia czy obecności Ducha Św ,która to spowoduje w naszych sercach tęsknotę za Królestwem Bożym?
W swym życiu popełniłem mnóstwo błędów, które wywoływały atak ludzi ze świata , a ja uważałem to za prześladowanie i cierpienie z powodu głoszenia Ewangelii. Dziś wiem ,że były to poszukiwania "cierpień " dla samego cierpienia.
Jeśli nie widzimy tego ,że dzisiejszy kościół niewiele ma wspólnych cech z tym apostolskim, to choć byśmy głowę położyli pod topór ze względu na Ewangelię, będzie to tylko działanie duszewne.
Potrzebujemy Ducha Św, który wywoła "cierpienie "w naszych sercach, Tęsknotę za tym co święte, Boże i doskonałe.
Wtedy zaczniemy wołać " Przyjdź Panie Jezu!!!

A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech powie: Przyjdź!
Pozdrawiam Sewen
sewen
Aktywny
 
Posty: 138
Dołączył(a): Pn cze 18, 2007 10:58 am
Lokalizacja: UK

Postprzez hungry » Wt wrz 22, 2009 9:38 am

Myślę że raczej źle zrozumiałeś te przesłanie. Niestety wiele z tego co się rodzi z Bożego Ducha rodzi się w cierpieniu. Popatrz choćby na życie Joba. a w nowym testamencie śmierć Pana naszego Jezusa, który dał nam przykład abyśmy wstępowali w Jego ślady. Również apostołowie między innymi Paweł bardzo dużo o tym pisał, w jakim celu jak zrozumiał znosił cierpienie.
"Jako niespełna rozumu to mówię; daleko więcej ja, więcej pracowałem, częściej byłem w więzieniach, nad miarę byłem chłostany, często znajdowałem się w niebezpieczeństwie śmierci. Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści uderzeń bez jednego. Trzy razy byłem chłostany, raz ukamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem w głębinie morskiej. Byłem często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców, w niebezpieczeństwach od rodaków, w niebezpieczeństwach od pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustyni, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi. W trudzie i znoju, często w niedosypianiu, w głodzie i pragnieniu, często w postach, w zimie i nagości." II List do Koryntian 11:23-27

Dawid Wilkerson jak mówił o cierpieniu mówił właśnie o takim z powodu świadczenia o Jezusie, tak jak tego doświadczali jak apostołowie. Dawid W. na pewno nie mówił tu o innym cierpieniu a na pewno nie o chorobach. Dawid Wilkerson głosi ewangelię taka jaka jest. Mówi dużo o poświęceniu w służbie. W jaki sposób wierzący mają się poświęcać spędzając godzinami na internecie lub przed TV? Internet jest dobrym wynalazkiem ale jeśli jest narzędziem pracy, lub naprawdę służy dziełu ewangelizacji, ale jeśli służy próżności to trochę wybacz ale coś nie tak z tym jest. O to myślę chodziło Dawidowi Wilkersonowi aby zwrócić wielu wierzącym na to uwagę, szczególnie młodemu pokoleniu.
Czy nie zauważasz co się dziś dzieje? Że dziś chrześcijanie polubili świat nie skłonni w ogóle do poświęceń. Mówię ogólnie bo na pewno każdy z nas powinien się zastanowić szczerze przed Bogiem, czy nie zaniedbuje modlitwy i głoszenia ewangelii? Nie o to chodzi że teraz każdy wierzący ma cierpieć, bo nie o to chodziło Dawidowi Wilkersonowi. On jedynie przekazał co Duch Św. chce dziś nam przekazać, że świat wkrada się do kościołów. Lubimy robić z nabożeństwa party z głośna muzyką, zamiast oddawać Bogu Jedynemu prawdziwie cześć w duchu i w prawdzie.
A już nie dopuszczalne moim zdaniem jest gdy kobiety paradują na nabożeństwach w skąpych i prowokacyjnych strojach,nie zważając zupełnie na braci którzy jako mężczyźni są wzrokowcami.
hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Postprzez zosiano » Wt wrz 22, 2009 12:12 pm

sewen napisał(a):Czy jednak mamy szukać cierpienia czy obecności Ducha Św ,która to spowoduje w naszych sercach tęsknotę za Królestwem Bożym?

Sztucznie wywołany problem poprzez filozofię konsumpcyjnego modelu życia - cierpienie gdzieś tam za czymś tam, byle nie realne, obecne w moim życiu.
Wydaje mi się, że nie rozumiesz kilku podstawowych kwestii.
Jest cierpienie "zadane" człowiekowi z góry niejako. Wynika ono z przekleństwa od Boga po popełnieniu grzechu przez pierwszych rodziców. Jest to cierpienie egzystencjalne. Człowiek musi pracować w pocie czoła, choruje, umiera, w bólach się rodzi itp.
Jest cierpienie "zadane" indywidualnie - a więc dopuszczone przez Boga (dopust Boży) - patrz Hiob i jego historia. To cierpienie jest niejako egzaminem, ale i nauką dla duszy, która w tym cierpieniu się doskonali, o ile to właśnie cierpienie zostało przez nas właściwie przyjęte.
I jest cierpienie, które sami sobie zadajemy przez grzech - np. nałogi, czy wyrzuty sumienia po popełnieniu grzechu.
I jest cierpienie, które sami sobie zadajemy dla uwielbienia, bądź przebłagania Boga - jest to pokuta, asceza, samoumartwienie, zadośćuczynienie Bogu.
Wreszcie jest cierpienie zadane przez siebie, wynikające z miłości bliźniego - poświęcenie oraz wynikające z miłości do Boga - męczeństwo.
Nie można tych pojęć mylić, choć wszystkie mają wspólny mianownik - CIERPIENIE.

sewen napisał(a):
Jeśli nie widzimy tego ,że dzisiejszy kościół niewiele ma wspólnych cech z tym apostolskim, to choć byśmy głowę położyli pod topór ze względu na Ewangelię, będzie to tylko działanie duszewne.

Kościół, to także ty sewen - jesteś jego cząstką. Jeśli Kościół ma niewiele wspólnego z Apostolskim, to także wina moja, twoja, hangr'ego, admina, ciotki, wujka itp. :lol: bo nie reprezentujemy tych postaw, które głosił Jezus.
Nieprawdą jest, że śmierć dla Ewangelii jest tylko działaniem "duszewnym". Jest także Ewangelizacją, dowodem na Prawdę Ewangelii. Gdyby Jezus nie umarł i zmartwychwstał - nie mielibyśmy wiary w życie wieczne. Taka śmierć jest świadectwem wiary nie tylko dla ciebie, ale dla innych, którzy ją zobaczyli.

sewen napisał(a):Potrzebujemy Ducha Św, który wywoła "cierpienie "w naszych sercach, Tęsknotę za tym co święte, Boże i doskonałe.
Wtedy zaczniemy wołać " Przyjdź Panie Jezu!!!

No tak, najlepiej pościć po jedzeniu do następnego posiłku :lol: i wołać "Panie, Panie...."
Ktoś kiedyś powiedział, że: "Jeśli odrzucamy krzyż Chrystusa, to dlatego, że mamy go nosić na ramionach, a nie w butonierce." Sądzę, że jest w tym dużo racji, bo dla wielu chrześcijan krzyż Chrystusa nadal jest albo głupstwem, albo zgorszeniem, albo tylko nic nieznaczącą ozdobą.
Jezus powiedział:
"38 Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien." Mt 10, BT
Co to oznacza: wziąć "swój krzyż"? Jak myślicie?
Czy o chrześcijaninie, który cierpi z powodu choroby, prześladowań, zawsze można powiedzieć, że "przyjął swój krzyż"?
Ja myślę, że wziąć swój krzyż na ramiona, to przyjąć absolutnie wszystko na Chwałę Pana: radość i cierpienie, chorobę i zdrowie, wreszcie śmierć.
Wielbić Go całą swoją egzystencją ziemską.
A jeśli tak, to przestaje być ważne źródło cierpienia oprócz tego cierpienia, które jest konsekwencją grzechu.
Ten, który wziął krzyż nie będzie oskarżał całego świata o swe cierpienie, nie będzie się skarżył Bogu na swój los i miał do Niego pretensję: Boże za co mnie tak pokarałeś?
Kara, to będzie potem, a nie tutaj.
zosiano
Aktywny
 
Posty: 104
Dołączył(a): Wt lip 21, 2009 2:41 am
Lokalizacja: Lublin

Postprzez sewen » Śr wrz 23, 2009 12:31 pm

Wasze wypowiedzi przypominają mi średniowieczną ascezę ,lub średniowieczne samookaleczanie się w procesjach.
Dla mnie wystarczającym cierpieniem jest fakt ,że "wśród tak wielu ludzi ,coraz trudniej jest spotkać człowieka".
Także to ,że w społecznościach ,które zwą się chrześcijańskimi można porozmawiać o wszystkim ,tylko nie o Chrystusie.
Jeśli zatem z tych powodów nie cierpimy ,to nasze serca są z kamienia.
To że ludzie spędzają dużo czasu przed komputerem czy TV jest tylko owocem obłudy t.z.w. chrześcijan, którzy swą postawą odtrącili (czyt.zgorszyli) wielu ludzi.
Kogokolwiek zapytałbyś o obecność Ducha Św w jego życiu czy zgromadzeniu ,wszyscy twierdzą że jest obecny. Skąd zatem taka postawa? Skąd brak zainteresowania bratem czy siostrą? Potrafią tylko strofować ludzi stosując wersety biblijne jako oręż przeciw tym ,którzy już i tak cierpią.
Codzienność w tym świecie daje nam dość cierpień. Czy Kościół jest katem ,który ma za zadanie dobić cierpiących?
Jeśli tak ,to nie jest to kościół Jezusa Chrystusa, lecz tania podróba.
Rozumiem , że każdy z Was którzy tak bardzo lansujecie cierpienie w życiu chrześcijan, przeżywacie je tak jak pisze to w cytowanych wersetach?
Królestwo Boże to:
nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym

No cóż pozostańmy każdy przy swoim zdaniu ,nie bawiąc się w SJ
Pozdrawiam Sewen
sewen
Aktywny
 
Posty: 138
Dołączył(a): Pn cze 18, 2007 10:58 am
Lokalizacja: UK

Postprzez zosiano » Śr wrz 23, 2009 2:14 pm

Twoja odpowiedź jest pełna pychy i oskarżeń braci w wierze. Przykro mi, że objaśnienia traktujesz jako coś, czym chcemy cię zbyć w cierpieniu.
Zapewne "cierpisz" z powodu braci swoich, zamiast z powodu grzechów własnych, a siebie masz za niewinnego Chrystusa.
Nie ma człowieka bez winy - my też jesteśmy grzeszni, my też bywamy głusi na cierpienia innych, ale swych grzechów nie usprawiedliwiamy grzechami innych, bowiem za grzechy innych nie będziemy sądzeni, a za własne.
seven napisał(a):Potrafią tylko strofować ludzi stosując wersety biblijne jako oręż przeciw tym ,którzy już i tak cierpią.

A ty pomagasz tym ludziom, którzy cierpią?
Wiesz, miałam bardzo ciężkie życie, zawsze brakowało mi 99 do 100 i nigdy się nie zdarzyło, aby tacy oburzeni jak ty, mi pomogli. To ja im pomagałam z tej swojej biedy i bardzo często, gdy "wypłynęli", gdy im się zaczęło lepiej wieść, odwdzięczali mi się pogardą i wyszydzeniem, albo obmową.
Skąd wiesz, czy bracia, o których tak źle się wyrażasz, nie cierpią z twojego powodu, albo nie cierpią z innych powodów i nawet jednego słowa skargi nie wypowiadają publicznie?
Nikt z nas nie mówi, abyś cierpiał, bo tak fajnie. Ten świat jest naznaczony piętnem cierpienia i już sama egzystencja w nim dostarcza cierpień. Nie mamy żadnego prawa moralnego, aby żądać od ludzi, którzy tak samo cierpią jak my, aby akurat nas wyjątkowo chronili od cierpień.
Chrześcijanin, to ktoś, kto wziął krzyż Chrystusa, nie odwrócił się od niego. Szymona Cyrenajczyka zmuszono, aby pomógł nieść krzyż Chrystusowi.
Czy usłyszałeś w jakiejś Ewangelii, aby Jezus skarżył się na swoje osamotnienie w męce?
Nawet kobiety płaczące nad Nim skarcił.
Czego ty żądasz, aby twoi bracia nieśli swój i twój krzyż? Aby użalali się nad tobą?
Czym innym jest zwrócić się o konkretną pomoc czy to materialną, czy jakąś usługę, a czym innym o pomoc duchową. Jeśli zwracasz się o pomoc duchową, to nie dziw się, że mówią do ciebie wersetami, bo nasza nadzieja jest w Słowie Bożym.
Ale jeśli uważasz, że to nie jest pomoc, bo ty wiesz wszystko lepiej, to nie dziw się, że cierpisz na brak pomocy, bo ją odrzucasz.
zosiano
Aktywny
 
Posty: 104
Dołączył(a): Wt lip 21, 2009 2:41 am
Lokalizacja: Lublin

Postprzez hungry » Śr wrz 23, 2009 7:21 pm

sewen napisał(a):Codzienność w tym świecie daje nam dość cierpień. Czy Kościół jest katem ,który ma za zadanie dobić cierpiących?

Chyba kpisz. Jakich cierpień?
Pojedź sobie do Chin a zobaczysz jak tam doświadcza się praktycznego chrześcijaństwa i nie jest łatwo. Tu tak jak na razie dzięki Bogu nikt nikogo nie zabija, nie więzi za wiarę. Choć nie wiadomo czy nie będzie tak i u nas znów. Póki co my europejczycy żyjąc w w zlaicyzowanym społeczeństwie, nie wiemy co to prawdziwe cierpienie, skoro jedynie potrafi się wielu również Tobie kojarzyć ze średniowiecznym fanatycznym umartwianiem a które nie ma nic wspólnego z cierpieniem o jakim mówił Jezus. Odsyłam do księgi Hioba. Jak również do objawienia Jana 2 rozdziału (list do zboru w Smyrnie). Moim zdaniem śmiesznym jest porównywać życie chrześcijańskie tutaj nawet te w stresie i gdy jesteśmy wyśmiewani w szkole czy pracy z powodu Jezusa z tymi prześladowaniami jakie znoszą nasi bracia w Chinach czy Indonezji, ze strony ateistów i muzułmanów.
Proszę obejrzyj film "wiara wypróbowana w ogniu"
i ""Dżihad na wyspach Indonezji"
(filmy dokumentalne ze studia DR).
Albo zobacz z ostatniej nowiny L I N K 1 podanej nawet na ogólnopolskich portalach o chrześcijance, która została skazana na śmierć tylko dlatego że rozpowszechniała Boże słowo.
Albo inne podobne informacje L I N K 2.
hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Postprzez sewen » Cz wrz 24, 2009 12:48 pm

Skąd pomysł ,że jestem oburzony? Dałem tylko przykład cierpienia ludzi ,którzy będąc w zborach, a nie będąc "odpowiednią partią " dla przewielebnych, kiedy uwierzyli zostali sami. Czy to nie jest cierpienie?
A co do wiary w Słowo Boże to chyba niektórzy nie dostrzegają Dz Ap. 2.42-46
42) Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie. (43) Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. (44) Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. (45) Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. (46) Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca.
Cóż jeśli Wy takich rzeczy doświadczacie to zazdroszczę, jeśli zaś nie to zapytuję "jaki duch towarzyszy dzisiejszemu chrześcijaństwu?
Temu z zacytowanych wersetów towarzyszył na pewno Duch Św. Nigdzie nie przeczytałem ,tego że to duch cierpienia.
To wszystko na ten temat. Pozdrawiam Sewen
sewen
Aktywny
 
Posty: 138
Dołączył(a): Pn cze 18, 2007 10:58 am
Lokalizacja: UK

Postprzez hungry » Pt wrz 25, 2009 7:07 pm

swen a kto tu mówi tu o jakimś duchu? :)
To Ty rzekłeś. Po po prostu nie zrozumiałeś przesłania biblii, choćby księgi Joba. Więc i nie rozumiesz co Duch Św komunikuje przez pastora Wilkersona.
hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Postprzez asa » Pt wrz 25, 2009 8:15 pm

tak sobie czytam co piszecie i troszke smutno mi sie zrobilo.
zosiano napisał(a):Twoja odpowiedź jest pełna pychy i oskarżeń braci w wierze.

pozwole sobie nie zgodzic sie z tą opinia o wypowiedziach sewena,
no, no... :-?
asa
Aktywny
 
Posty: 637
Dołączył(a): Pt kwi 25, 2008 9:29 pm

Postprzez hungry » Pt wrz 25, 2009 8:54 pm

Czemu w liczbie mnogiej piszesz "piszecie"?
Z czym się ze mną nie zgodzisz?
A mi się po prostu smutno zrobiło że Swen po prostu nie skumał przesłania.
hungry
Aktywny
 
Posty: 3272
Dołączył(a): Pt cze 11, 2004 3:42 pm

Następna strona

Powrót do Dyskusje i polemiki

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 22 gości

Wymiana:

pozdrawiamy

cron