Patriotyzm

[-Jacek-]

Witam chrześcijanie!
Mam pytanie. Czyim patriotą powinien być chrześcijanin Króla, Wodza Jezusa Chrystusa czy państwa którego się jest obywatelem?

[hungry]

Skąd taka forma adresowania postu? Czy Ty nie jesteś chrześcijaninem? Poza tym proszę sprecyzuj konkretnie pytanie.

[Robertamigo]

Witam chrześcijanie!

A jak szanownego Pana tytulowac?

Pozdrawiam

[hungry]

No nie jest zwykłe bo zwrot nie typowy na forum dla chrześcijan.

[abdehikopt]

To mój pierwszy post, więc witam wszystkich!

Nawet jeśli -Jacek- nie jest chrześcijaninem, to tym lepiej, by otrzymał odpowiedź na swoje pytanie. W końcu kto pyta, nie błądzi. Więc odpowiadam, co myślę na ten temat.

Otóż chrześcijanin może, a nawet powinien być patriotą wobec swojej ziemskiej ojczyzny. Pan Jezus powiedział:

"Kto jest wierny w małej rzeczy, jest wierny i w wielkiej; a kto w małej rzeczy jest nieuczciwy, jest nieuczciwy i w wielkiej" (Łk 16, 10)

A więc, chociaż ziemskie państwo, jakie zamieszkujemy, jest "małą rzeczą" wobec Królestwa Bożego, to jednak nie oznacza, że nie powinniśmy go wspierać i wykazywać wobec niego lojalność. Przeciwnie, jeśli nie będziemy dobrymi obywatelami Polski/USA/Rosji itp., nie będziemy też dobrymi obywatelami Nieba. Żeby umieć okazywać wierność w wielkich rzeczach, musimy najpierw nauczyć się okazywać wierność w rzeczach małych.

Oczywiście, należy pamiętać też, że:

"Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi" (Dz 5,29)

Tak więc, gdy władze państwowe wymagają od nas przekroczenia któregokolwiek z przykazań Bożych, należy przyznać pierwszeństwo zasadom Bożym ponad prawem państwowym. Jednak do takich sytuacji dochodzi naprawdę rzadko, co najwyżej w państwach totalitarnych, autorytarnych, wyznaniowych itp., a także w czasie wojny. Na szczęście my w Polsce nie powinniśmy mieć z tym większych problemów. Nikt nie każe nam czcić prezydenta jako boga i palić kadzidła przed jego posągiem.

[Agatka]

Oczywiście, należy pamiętać też, że:

"Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi" (Dz 5,29)

Tak więc, gdy władze państwowe wymagają od nas przekroczenia któregokolwiek z przykazań Bożych, należy przyznać pierwszeństwo zasadom Bożym ponad prawem państwowym. Jednak do takich sytuacji dochodzi naprawdę rzadko, co najwyżej w państwach totalitarnych, autorytarnych, wyznaniowych itp., a także w czasie wojny. Na szczęście my w Polsce nie powinniśmy mieć z tym większych problemów. Nikt nie każe nam czcić prezydenta jako boga i palić kadzidła przed jego posągiem.

Napiszę tak - o ile państwo nie wymaga ominięcia któregokolwiek z Bożych nakazów o tyle chrześcijanin rzeczywiście winien co najmniej nie protestować przeciwko jego nakazom.
Problem leży w tym, że współczesne państwo w istocie swojej niemal we wszystkich aspektach wymaga sprzeniewierzeniu się Prawu Bożemu.
Co więcej - jeśli rzeczywiście poważnie traktować patriotyzm rozumiejąc go jako swego rodzaju oddanie ojczyźnie i gotowość obrony jej podstawowych interesów czyli integralności terytorium i suwerenności to zobowiązani wręcz bylibyśmy do rewolty jako że wszelkie działania administracji państwowej nakierowane są na wyzbycie się resztek suwerenności jakiej dotychczas nie udało się oddać.
Kiedy jeszcze uświadomić sobie fakt, że "państwo" jest jedynie organizacja zarządzającą krajem a to kraj jest ojczyzną - sprawa zaczyna być poważna.
Co wziąwszy wszystko razem pokazuje że patriotyzm nakazem Bożym w żadnym razie nie jest - pilne bowiem kultywowanie patriotyzmu doprowadzić musi siłą rzeczy do zaniechania lub co najmniej do znacznego opuszczenia się w obowiązkach chrześcijanina względem głoszenia Ewangelii czy też sprawowania własnego zbawienia.

[abdehikopt]

Ośmielę się nie zgodzić. Wszyscy bohaterowie wiary ze Starego Testamentu byli gorącymi patriotami swojej ziemskiej ojczyzny - Izraela. Nic więc dziwnego, że ks. Piotr Skarga w swoich "Kazaniach Sejmowych" powołuje się na przykłady Ezdrasza czy Nehemiasza, bowiem w ich działaniach należy dostrzec wzorzec dla prawdziwego patriotyzmu. Mam na myśli rzecz jasna taki patriotyzm, który opiera się na wcielaniu w czyn zasad Ewangelii zarówno w prywatnym życiu jednostek, jak i w życiu społecznym. Istotnym elementem tak rozumianego patriotyzmu jest przyczynianie się chrześcijan, by prawa stanowione w ich krajach były zgodne z zasadami Bożymi: poprzez udział w wyborach, kampaniach informacyjnych itp.

Jeśli prawa stanowione w naszych państwach są sprzeczne z nakazami Bożymi, to tym bardziej powinniśmy być patriotami. Najlepsze, czego możemy chcieć i w czym się możemy przyczyniać dla naszych ziemskich ojczyzn, jest aby zatriumfowała w nich Ewangelia Chrystusa.

Oczywiście należy się jak najczęściej modlić za Polskę, dbać o czystość naszego języka, kultywować nasze tradycje (o ile nie sprzeciwiają się przykazaniom Bożym) i kulturę, promować znajomość historii naszego kraju i narodu (a właściwie narodów, bo w Polsce mieszkają nie tylko Polacy); właściwie przez patriotyzm rozumiem bycie świadomym obywatelem dbającym o pomyślność swojego kraju i gotowym do jego obrony przed napaścią wroga, co jest przecież wypełnieniem nakazu miłości bliźniego.

Czy Twoim zdaniem, Agatko, nie powinniśmy czerpać radości z rozwijania biało-czerwonej flagi, nie powinniśmy kibicować naszym sportowcom, nie powinniśmy brać udziału w obchodach świąt narodowych itp.? Czego nie powinniśmy robić? Gdzie Biblia tego zakazuje? Izraelici mieli swoje sztandary i swoje święta i Bóg to popierał. My też możemy mieć nasze.

Ważne jest tylko by:
- stawiać na pierwszym miejscu przykazania Boże;
- nie wywyższać się ponad innych, tzn. miłując własny naród, miłować jednocześnie inne narody, bo prawdziwy patriotyzm nie jest skierowany przeciwko innym państwom/narodom, lecz przyznaje każdemu człowiekowi takie same prawo do miłości swojej ziemi ojczystej.

[Robertamigo]

Pawel pisze ze nie jestesmy z tego swiata,zyjemy w nim,ale z niego nie jestesmy. Mysle ze nie ma tu miejsca na jakis patriotyzm.
William MacDonald pisal: "Rola wierzacych nie jest naprawianie swiata (on i tak nalezy do diabla) ale pomoc niewierzacym wydostania sie z niego"- czyli ewangelizacja,gloszenie slowa.

Pozdrawiam

[abdehikopt]

To, co nie mogę kochać Polski? Nie mogę kochać moich bliźnich? Miłość do ojczystego kraju równa się miłości do naszych bliźnich go zamieszkujących! Dbając on pomyślność Polski spełniasz nakaz naszego Pana, dbając o 38 milionów swoich bliźnich!

Ja zawsze z radością śpiewam "Mazurka Dąbrowskiego", oglądam mecze naszych narodowych reprezentacji, występy naszych sportowców i artystów; od kiedy jestem pełnoletni, zawsze biorę udział w wyborach. Co by nie mówić o tym kraju, zaznałem od niego wiele dobrodziejstw i powinienem okazać mu wdzięczność.

[Robertamigo]

To, co nie mogę kochać Polski? Nie mogę kochać moich bliźnich?....

Zalezy jakiego Ducha masz "w sobie" . Napelniony Duche sw. bedziesz kierowal swoje uczucia tylko do Boga starajac przypodobac sie tylko Jemu (nie ludziom,poniewaz interesy ludzi sa czesto sprzeczne z interesami Boga).
Starajac sie wypelniac zalecenia Pana bedziesz milowal braci swoich (braci w wierze) oraz staral sie glosic Slowo Panskie. Nie potrafie sobie wyobrazic by pozostalo jeszcze miejsce w twoim sercu na patriotyzm.

Pozdrawiam

[abdehikopt]

Patriotyzm jest po prostu istotnym elementem świadczenia o Chrystusie. To w końcu Chrystus nakazał miłować bliźnich, a dbając o swój ojczysty kraj, dbam o ludzi go zamieszkujących. Tutaj nie ma żadnej sprzeczności. Pamiętaj, że jak nie zachowasz wierności w małych rzeczach, to nie będziesz uczciwy też w wielkich. To, jakim jesteś obywatelem Polski, świadczy o tym, jakim jesteś obywatelem Królestwa Bożego.

[Agatka]

Patriotyzm jest po prostu istotnym elementem świadczenia o Chrystusie. To w końcu Chrystus nakazał miłować bliźnich, a dbając o swój ojczysty kraj, dbam o ludzi go zamieszkujących. Tutaj nie ma żadnej sprzeczności. Pamiętaj, że jak nie zachowasz wierności w małych rzeczach, to nie będziesz uczciwy też w wielkich. To, jakim jesteś obywatelem Polski, świadczy o tym, jakim jesteś obywatelem Królestwa Bożego.

Niekoniecznie...
W znacznej części masz rację jednak ginie ona pod kolejnymi Twoimi argumentami.
Wyciągasz nieuprawnione w żaden sposób wnioski.
Nawet przyjmując Twoją terminologię "bliźnim" jest zarówno Polak, Hiszpan jak i Australijczyk zatem w ogóle czynienie między nimi jakiegokolwiek rozróżnienia jest sprzeniewierzeniem się miłości bliźniego.
Jest w tym nie tylko sprzeczność ale wręcz przeczysz sobie - utożsamiasz bowiem miłość do ludzi z patriotyzmem co jednak jest sporym nadużyciem.
Przy tym - pomijasz zupełnie oczywisty i rzucający się w oczy fakt, że jest wręcz fundamentalna różnica miedzy państwem a krajem.

Merytoryczną wartość kazań Piotra Skargi litościwie pominę zwrócę tylko uwagę, ze jednak status i rola Polski zasadniczo od statusu Izrael za czasów Nehemiasza się różni.
Pozostań sobie patriotą jeśli uważasz to za słuszne kibicując spoconym panom czy paniom biegającym po stadionach, startuj nawet i w wyborach - Twój wybór.
Ja tylko zauważam, że sprawy Polski są w porównaniu ze sprawami zbawienia tak mało istotne, że jakakolwiek świadoma aktywność (nazwijmy ją patriotyczną) na tym polu jest kpiną, bowiem czas poświęcony na jedno jest czasem, którego nie poświęca się drugiemu.
I tyle.

[Robertamigo]

Patriotyzm jest po prostu istotnym elementem świadczenia o Chrystusie. .

Oczywiscie ze nasza postawa ma byc wzorowa dla innych. Naszym obowiązkiem jest respektowac i poddawac sie władzom zwierzchnim (Rzy 13)
Ale nie jest to swiadczeniem o Jezusie. W taki sam sposób mogą zachowywac sie tez ludzie nie wierzący.
Swiadczyc o Jezusie znaczy głosic Jego Słowo, a nie wzbudzac miłosc do swojego kraju.
Pamietaj,Paweł pisze że nie jestesmy z tego swiata

To w końcu Chrystus nakazał miłować bliźnich, a dbając o swój ojczysty kraj, dbam o ludzi go zamieszkujących. Tutaj nie ma żadnej sprzeczności..

Masz racje. Napisane jest: po owocach ich poznacie.
Gal. 5:22-23
22. Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
23. Łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu.
(BW)
Ani słowa o patriotyzmie.

Pamiętaj, że jak nie zachowasz wierności w małych rzeczach, to nie będziesz uczciwy też w wielkich. To, jakim jesteś obywatelem Polski, świadczy o tym, jakim jesteś obywatelem Królestwa Bożego.

Rzeczy o których piszesz są tymi które nakazał nam Bóg bysmy je czynili.
moj udział w Królestwie Bożym nie jest zależny od mojego patriotyzmu tylko mojej wiary i wynikającego z tego posłuszenstwa.
Paweł porównuje wierzących do maratonczykow którzy biegną do mety, i każdy z nas ma tak biec by byc pierwszym na mecie. Oczywiscie kazdy z biegaczy jest zbawiony, ale Pismo mówi o nagrodach

Pozdrawiam

[abdehikopt]

A macie w swoich sercach miejsce na miłość do rodziców/małżonków/dzieci? Jeśli tak, to czemu nie macie miejsca na miłość do Polski? Cóż to za różnica?

Owszem, bliźnim jest i Hiszpan, i Niemiec, i Żyd itd. Ale na ich losy nie mam aż takiego wpływu, a na to, co się dzieje w Polsce, choćby i znikomy, ale jednak mam. Staram się więc o tyle, o ile mogę, by się przyczynić do dobrobytu mojego kraju.

I nie mów tak pogardliwie o naszych wspaniałych sportowcach. A kazania ks. Skargi nie są gorsze od kazań Billy'ego Grahama, Josha McDowella czy kogokolwiek tam.

[hungry]

Więc jeśli czytasz biblię proszę dostrzeż że nasza ojczyzna jest w niebie skąd też Zbawiciela oczekujemy. Na ziemi i tam gdzie nas Bóg postawił jako jedynie pielgrzymów na tej ziemi przez życie mamy być świadkami Jego miłości. Dlatego też wydając właściwe świadectwo mamy płacić podatki i będąc uczciwymi w swojej pracy zawodowej, choć w niebie nie będziemy się żenić to na ziemi żenimy się i wychodzimy za mąż abyśmy byli wsparciem a nie udręką dla małżonka, szanując się nawzajem i troszcząc o siebie a wychowując swoje dzieci wychowujemy je na chrześcijan znających dobrze swojego Boga i przez to podobnie jak my będą oni umieli dokonywać właściwych wyborów w życiu a dla kraju w którym żyją będą prawdziwym świadectwem o Jezusie.